کد مطلب:234318 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:141
قبل از سیری
و ارفع یدیك من الطعام و یك الیه بعض القرم و عندك میل فانه اصلح لمعدتك و بدنك و اذكی لعقلك و اخف علی جسمك.
در حالیكه هنوز گرسنگی باقی و میل و اشتها بر قرار است دست از طعام بردار كه این چنین غذا خوردن برای معده و بدن اصلح و برای عقل پاكیزه تر و بر جسم و تن باری سبكتر است.
میل و اشتهای حیوانات تابع مصالح آنها است یعنی حیوان بقدری تمایل بغذا و چیزهای دیگر پیدا میكند كه برایش لازم و كافی است و بهمین جهت كمتر دچار امراض می شود بلكه می توان گفت باغور و بررسی كه در زندگی حیوانات شده است اگر حوادث خارجی برای آنها پیش نیاید اگر اهلی نشوند و آزادی آنها بدست زور و فكر اشتباه كار بشر محدود نگردد اصلا مریض نمیگردند.
اما انسان دایره تصورات و خیالاتش خیلی وسیعتر از واقعیات فعلی است یعنی هر چیز را بیش از آنچه فعلا وجود دارد تصور میكند نیروی خیال و تصور او از مرز احتیاج و غریزه واقعی او تجاوز میكند و خیلی بیشتر از آنچه كه فعلا بدان محتاج است میطلبد خلاصه زیادتر از آنچه مصلحت اوست می خورد و مینوشد.
اگر از قضاوت و نورانیت عقل كمك نگیرد و باتكاء غریزه گرسنگی و میل و اشتها بخورد دائما دچار رنج و بیماری است.
شگفت تر آنكه عقل هم وقتی می تواند قضاوت صحیح داشته باشد كه شكم پر نباشد و مزاج از سلامتی منحرف نشده باشد.
[ صفحه 107]
در حالیكه هنوز گرسنگی باقی و میل و اشتها بر قرار است دست از طعام بردار كه این چنین غذا خوردن برای معده و بدن اصلح و برای عقل پاكیزه تر و بر جسم و تن باری سبكتر است.
میل و اشتهای حیوانات تابع مصالح آنها است یعنی حیوان بقدری تمایل بغذا و چیزهای دیگر پیدا میكند كه برایش لازم و كافی است و بهمین جهت كمتر دچار امراض می شود بلكه می توان گفت باغور و بررسی كه در زندگی حیوانات شده است اگر حوادث خارجی برای آنها پیش نیاید اگر اهلی نشوند و آزادی آنها بدست زور و فكر اشتباه كار بشر محدود نگردد اصلا مریض نمیگردند.
اما انسان دایره تصورات و خیالاتش خیلی وسیعتر از واقعیات فعلی است یعنی هر چیز را بیش از آنچه فعلا وجود دارد تصور میكند نیروی خیال و تصور او از مرز احتیاج و غریزه واقعی او تجاوز میكند و خیلی بیشتر از آنچه كه فعلا بدان محتاج است میطلبد خلاصه زیادتر از آنچه مصلحت اوست می خورد و مینوشد.
اگر از قضاوت و نورانیت عقل كمك نگیرد و باتكاء غریزه گرسنگی و میل و اشتها بخورد دائما دچار رنج و بیماری است.
شگفت تر آنكه عقل هم وقتی می تواند قضاوت صحیح داشته باشد كه شكم پر نباشد و مزاج از سلامتی منحرف نشده باشد.
[ صفحه 107]